നിശാ ശലഭത്തിനെ പോലെ...
പിടയുന്ന എന്റെ കൃഷ്ണമണികള്
ഔപചാരികതയുടെ
പൂക്കള് വിതറി
വിടപറഞ്ഞകന്നു പോകുന്ന
അവസാന നിഴല് തുമ്പില് കുടുങ്ങി
സ്മ്രിതിയുടെ പിന്നാം പുറങ്ങളില്
പഴയ കാഴ്ചകള് തിരയുന്നു ........
നിങ്ങള് കുഴികുത്തി മൂടിയ
നിലാവിന്റെ ഇത്തിരി വെട്ടത്തെ ഓര്ത്തു
ഒരുജന്മം മുഴുവനീ തമസിലൊരു
കരിന്തിരിയായ് എരിയാതെരിയാം
പകരമൊരു പൌര്ണമിയെ
എനിക്കായ് പകരുവാന്
ഋതുഭേതങ്ങളുടെ
പ്രണയാര്ദ്ര നയനങ്ങള്ക്കാവുമോ?
ചിതല് തിന്ന സ്വപ്നങ്ങളെ
മറവിയുടെ കറുത്ത പുല്മേട്ടില്
തുറന്നു വിട്ടു
ഗണിച്ചു തീരാത്ത കടപ്പടുകളുടെ മുന്പില്
ചിരിപൂക്കള് വിടര്ത്തി
ഇനിയുമേറെ ദൂരം താണ്ടാനുണ്ട്
ദിശ മറന്ന കണ്ണുകളോട്
ഭാരമേന്തി തളര്ന്ന പാദങ്ങളോട്
ചുവന്ന പുലരിയെ തിരയുന്ന ചിന്തകളോട്
ഞാനിനി എന്ത് പറയാന് ...
പറയട്ടെ ....ഞാന്
'അവരുടെ സൂര്യനെ നിങ്ങള് അപഹരിചെന്നു'
പിടയുന്ന എന്റെ കൃഷ്ണമണികള്
ഔപചാരികതയുടെ
പൂക്കള് വിതറി
വിടപറഞ്ഞകന്നു പോകുന്ന
അവസാന നിഴല് തുമ്പില് കുടുങ്ങി
സ്മ്രിതിയുടെ പിന്നാം പുറങ്ങളില്
പഴയ കാഴ്ചകള് തിരയുന്നു ........
നിങ്ങള് കുഴികുത്തി മൂടിയ
നിലാവിന്റെ ഇത്തിരി വെട്ടത്തെ ഓര്ത്തു
ഒരുജന്മം മുഴുവനീ തമസിലൊരു
കരിന്തിരിയായ് എരിയാതെരിയാം
പകരമൊരു പൌര്ണമിയെ
എനിക്കായ് പകരുവാന്
ഋതുഭേതങ്ങളുടെ
പ്രണയാര്ദ്ര നയനങ്ങള്ക്കാവുമോ?
ചിതല് തിന്ന സ്വപ്നങ്ങളെ
മറവിയുടെ കറുത്ത പുല്മേട്ടില്
തുറന്നു വിട്ടു
ഗണിച്ചു തീരാത്ത കടപ്പടുകളുടെ മുന്പില്
ചിരിപൂക്കള് വിടര്ത്തി
ഇനിയുമേറെ ദൂരം താണ്ടാനുണ്ട്
ദിശ മറന്ന കണ്ണുകളോട്
ഭാരമേന്തി തളര്ന്ന പാദങ്ങളോട്
ചുവന്ന പുലരിയെ തിരയുന്ന ചിന്തകളോട്
ഞാനിനി എന്ത് പറയാന് ...
പറയട്ടെ ....ഞാന്
'അവരുടെ സൂര്യനെ നിങ്ങള് അപഹരിചെന്നു'