Pages

Tuesday, August 4, 2009


ചങ്കിലെ ചോരയാല്‍ ചുവപ്പിച്ചതാണ് ഞാന്‍ ...
പര്‍വത ശിഖരങ്ങള്‍ക്ക് മേല്‍
തപസ്സിരിക്കുന്നത്
കൂട്ടം വിട്ടകന്ന കുലം കുത്തികള്‍..

ജപ മാലയില്‍ വിരലോടിച്ചു
അവരെന്നോട് പറയുന്നതെല്ലാം
നീ പറയാന്‍ മടിച്ച സത്യങ്ങള്‍ അല്ലെ.

നിന്‍റെ കാലുകളെ പൂട്ടിയ
ചങ്ങല കിലുക്കം കേട്ടുണര്‍ന്ന
സിരകളില്‍ നീ ...

രക്ത സക്ഷിത്വത്തിന്റെ
നോവായ്‌ പടര്‍ന്നു

എന്നിട്ടും...?

പുലരിയുടെ കയ്യില്‍ നിന്നും
വിലപേശി വാങ്ങിയത്
നിന്‍റെ പിഴച്ച നാവിനു
കൂച്ച് വിലങ്ങല്ലേ ?

എത്ര നാളായി ഞാന്‍ ഇങ്ങനെ
മുന്‍പില്‍ നില്‍ക്കുന്നു

എന്നെ കണ്ടില്ലല്ലോ
അറിഞ്ഞില്ലല്ലോ?
മിഴിനീര്‍ തുടച്ചുമില്ല

എന്നെ മറന്നു ,...
അവന്റെ പുറകെ പോയി

അവനോ ?
എപ്പോഴും നിന്‍റെ ഏറെ മുന്നിലും

നിങ്ങള്‍ രണ്ടു മുട്ടനാടുകളായി
പോര്‍ വിളിക്കുമ്പോള്‍ ...
രക്ത പാനത്തിനായി ...
ചെന്നായ്ക്കള്‍ ചുറ്റും കൂടുമ്പോള്‍

എനിക്കീ കൊടി താഴ്ത്തി...
തിരിച്ചു പോകാന്‍ കഴിയില്ല
ഇതു,....
എന്‍റെ ചങ്കിലെ ചോരയാല്‍
ചുവപ്പിച്ചതാണ് ഞാന്‍ ...

1 comment:

ഗോപി വെട്ടിക്കാട്ട് said...

എനിക്കീ കൊടി താഴ്ത്തി...
തിരിച്ചു പോകാന്‍ കഴിയില്ല
ഇതു,....
എന്‍റെ ചങ്കിലെ ചോരയാല്‍
ചുവപ്പിച്ചതാണ് ഞാന്‍ ...

അവര്‍ പറയുന്നത് നമ്മളോട് കൊടികള്‍ താഴ്ത്തി തിരിച്ചു പോകാനാണ് ..
എന്നാല്‍ നമുക്കതിനാവില്ലെന്നു അവര്‍ക്കറിയില്ല...
ലാല്‍ സലാം സഖാവേ ....